Z tego względu, obliczenia wykonywane przez procesor opierają się na binarnym (dwójkowym) systemie liczbowym (używa tylko 0 i 1 do zapisu wszelkich obliczeń, czyli dwóch cyfr).

Praktycznie używane jednostki na oznaczenie wielokrotności bajtu to:

6.    We wnętrzu komputera znajduje się również zasilacz, dostosowuje on prąd płynący w sieci energetycznej do wymagań komputera.
Zasilanie konieczne jest w każdym urządzeniu elektronicznym. By uniknąć przegrzania się kluczowych obwodów komputera (mikroprocesora i koprocesora) zasilacze wyposaża się najczęściej w wentylatory.

7.    Karta graficzna, służąca do wyświetlania grafiki na ekranie komputera wyposażona jest w oddzielną pamięć RAM.

8.    Wewnątrz komputera, umieszcza się również kartę dźwiękową. Stanowi ona rozszerzenie komputera, za pomocą którego można odtwarzać i nagrywać (rejestrować) dźwięk oraz muzykę, mowę lub inne dźwięki.
Można do niej podłączyć głośniki, słuchawki, mikrofon, domowy zestaw hi-fi i inne urządzenia audio. Z takiego zestawu mogą korzystać miłośnicy gier komputerowych, którzy grają za pośrednictwem internetu. Używa się go również, do telekonferencji gdzie potrzebna jest kamera internetowa, którą również można podłączyć do komputera.
Ponadto wiele programów wydaje dźwięki ostrzegawcze, które w przypadkach zagrożenia możemy usłyszeć w podłączonych do komputera głośniczkach.

9.    Karta sieciowa (NIC - Network Interface Card) służy do przekształcania pakietów danych w sygnały, które są przesyłane w sieci komputerowej, czyli jest odpowiedzialna za wysyłanie i odbieranie danych w sieciach LAN
Każda karta NIC posiada własny, unikatowy w skali światowej adres fizyczny, znany jako adres MAC (Media Access Control), przyporządkowany w momencie jej produkcji przez producenta, zazwyczaj umieszczony na stałe w jej pamięci ROM. We współczesnych kartach adres ten można jednak zmieniać.
Karta sieciowa to urządzenie łączące komputer z siecią komputerową zawierające dwa interfejsy, jeden do połączenia z siecią:
RJ-45
AUI
BNC
S.C.
ST
i drugi interfejs, do połączenia z komputerem:
ISA
PCI
PCMCIA
USB

10.    Ważnym urządzeniem peryferyjnym jest modem. Tu rozróżniamy dwa rodzaje: modem wewnętrzny instalowany jest wewnątrz komputera w formie karty; modem zewnętrzny podłącza się do komputera i jest on oddzielnym urządzeniem.
Za pomocą modemu przesyłamy i odbieramy dane komputerowe, oraz faksy analogową linią telefoniczną.

11.    W tylnej części komputera znajdują się także gniazda rozszerzeń, w które można wpiąć specjalne karty, ilość takich kart jest bardzo duża, karty rozszerzeń dodają do komputera nowe funkcje np. telefax, koder MPEG, pozycjoner GPS, kontroler SCSI, wejście zewnętrznego sygnału video itp.

12.    Karta TV inaczej nazywana tunerem telewizyjnym, to urządzenie w postaci dodatkowej karty rozszerzającej, które po zamontowaniu w komputerze i podłączeniu anteny umożliwia oglądanie telewizji na ekranie monitora. Urządzenia te zależnie od stopnia swojego zaawansowania technologicznego oferują szereg najrozmaitszych funkcji, od prostego wyświetlania obrazu, aż po wyrafinowane możliwości umożliwiające np. skalowanie oglądanego obrazu, oglądanie telegazety, podgląd kilku kanałów na raz, podłączenie zestawu video, czy też zapisywanie poszczególnych klatek obrazu na twardy dysk. Niektóre urządzenia mają w zestawie nawet pilot umożliwiający zdalne sterowanie lub dodatkowo tuner radiowy, umożliwiający również słuchanie radia. Większość tych urządzeń musi współpracować z komputerem, czyli aby móc oglądać telewizję musi być również włączony komputer.

13.    Kolejnym elementem wewnątrz komputera jest twardy dysk, służy on do przechowywania danych. Zawartość dysku twardego pozostaje na nim także po wyłączeniu komputera. Wewnątrz niego są trzy silnie namagnesowane dyski, które magazynują dane. Pojemność dysków twardych podaje się w gigabajtach-GB.

System operacyjny jest niezbędny, aby komputer rozpoczął pracę i mógł kontynuować dalsze operacje. Łączy on sprzęt z interfejsem użytkownika. System operacyjny działa między oprogramowaniem, a sprzętem. Usuwa wszystkie rozbieżności między komputerem, a innymi urządzeniami. System operacyjny po włączeniu komputera przeprowadza rutynowe testy:
a)   test własny
b)   ładowanie systemu operacyjnego
c)   gotowość do pracy.

Napędy komputera służą do zapisu i odczytu danych w komputerze. Rozróżniamy następujące napędy:

Napęd CD-ROM/DVD umożliwia odczytywanie informacji zawartych na płytach CD-ROM i DVD. Do komputera można podłączyć również nagrywarkęCD, umożliwia ona nagrywanie własnych płyt CD na nagrywalnych płytach CD-R i płytach wielokrotnego zapisu CD-RW.Za jej pomocą można np. przygotować kopię zawartości dysku twardego, lub nagrać płytę z ulubioną muzyką. Innym elementem do zapisywania informacji jest stacja dyskietek. Informacje tam zapisane można przenosić i odczytywać na innym komputerze.

Na dyskietce można zapisać od 360 kB do 1.44 MB informacji.

Komputer jest urządzeniem złożonym, można go zawsze ulepszać, powiększać jego zawartość, unowocześniać. Praktycznie każdą część komputera można wymienić w zależności od potrzeb i upodobań. Warto pamiętać że samodzielne składanie komputera jest bardzo proste. Każdy komputer, aby wykonać jakąkolwiek operację, musi mieć odpowiednie oprogramowanie.

Dotyczy to również wszystkich nowych kart rozszerzających i urządzeń zewnętrznych, które muszą być sterowane poprzez odpowiednie programy zwane popularnie sterownikami (Association). Ze względu na ich duża szybkość, wygodę, niezbyt wysokie koszty i uwzględnienie obsługi takich łącz w systemie operacyjnym Windows 95 należy się spodziewać ich szybkiego rozpowszechnienia.

Koprocesory są układami współpracującymi z mikroprocesorem, wyspecjalizowanymi w bardzo szybkim wykonywaniu pewnych funkcji. Najczęściej spotyka się koprocesory arytmetyczne (zwane też numerycznymi), pozwalające na przyspieszenie operacji na liczbach zmiennoprzecinkowych, jest to wiec wydzielona z procesora jednostka FPU. Często spotykane są również koprocesory graficzne, przyśpieszające tworzenie i manipulacje obrazów. Spotyka się również koprocesory wejścia/wyjścia, przyśpieszające dostęp do danych z urządzeń zewnętrznych. Początkowo mikroprocesory wymagały wiele układów wspomagających m.in. potrzebowały koprocesora (np. procesor 386). Obecnie mostki (południowy i północny - w zależności od rodzaju płyty głównej) przejmują role koprocesorów. Kliknij tutaj, bądź tutaj a dowiesz się więcej o koprocesorze.

PCMCIA (Personal Computer Memory Card International Association, czyli Międzynarodowe Stowarzyszenia Karty Pamięci do Osobistych Komputerów). Ten standard wprowadzono w 1989 roku by umożliwić rozszerzenie pamięci RAM w komputerach przenośnych, jednak już wprowadzona w 1992 roku wersja PCMCIA 2 stała się standardem portu zewnętrznego, do którego można dołączyć karty pamięci, karty sieci lokalnych, modemy, a nawet stałe dyski. Łącze PCMCIA 3 wprowadzono w 1993 roku. Zamiast nazwy PCMCIA stosuje się coraz częściej określenie PC Card.

Bezprzewodowe sprzęgi korzystające z podczerwieni (podobnie jak sterowniki telewizorów) o szybkości 1.1 Mb/sekunde oparte są na standardzie IrDA (Infrared Data) wymagających CPU czyli Centralna Jednostka Przetwarzająca (Central Processing Unit) zwana jest też procesorem. W mniejszych komputerach zastępuje ją mikroprocesor, integrujący kilka funkcji.

Adresowanie pamięci, czyli odnajdywanie miejsc, z których chcemy pobrać lub w które chcemy wpisać poszczególne bajty, wymaga rozróżnienia wszystkich jej komórek. Gdyby szyna adresowa miała tylko 2 połączenia można by rozróżnić zaledwie 4 komórki pamięci nazywając je 00, 01, 10 i 11. Liczbę równoległych połączeń w szynie adresowej nazywa się jej szerokością (używana jest też nazwa "magistrala" i "szerokość magistrali"). Szerokość szyny równa 8 pozwala rozróżnić zaledwie 2⁸ =256 komórek, ale szyna o szerokości 16 daje już 65536 czyli 64k możliwości. Mówi się również, że szyna jest 8 lub 16-bitowa.

Przestrzeń adresowa, czyli liczba rozróżnialnych komórek pamięci, rośnie wiec bardzo szybko wraz ze wzrostem szerokości szyny adresów. W nowszych mikroprocesorach stosuje się szyny 20, 24, 32 a nawet 64-bitowe. Jeśli mamy do dyspozycji 20 przewodów możemy nimi przesłać 1M różnych sygnałów, lub też wskazać adresy jednego miliona (megabajta) komórek. Szyna 32-bitowa daje nam cztery tysiące razy większa przestrzeń adresowa, czyli bezpośrednie adresowanie 4 miliardów (gigabajtów) komórek pamięci.

Układy I/O (Input/Output), czyli wejścia/wyjścia, potrzebne są do komunikacji procesora ze światem zewnętrznym: ekranem, klawiatura, pamięcią zewnętrzną. Większe systemy komputerowe zawierają bardzo skomplikowane układy wejścia/wyjścia, obsługujące wiele urządzeń zewnętrznych. Bardziej wymagające urządzenia łączone są z CPU poprzez kontrolery. Kontroler stanowi łącze pośrednie pomiędzy CPU a dyskami i dyskietkami, np. adapter graficzny to rodzaj kontrolera. Kanały bezpośredniego dostępu (DMA) pozwalają na omijanie mikroprocesora przy transmisji danych z urządzeń zewnętrznych (np. dysków) do pamięci operacyjnej.

Komputery osobiste dysponują dwoma rodzajami standardowych portów zewnętrznych. Pierwszy z nich wysyła kolejno bit po bicie. Można sobie wyobrazić szereg bitów przesyłanych przez taki port, stad nazwa port szeregowy (serial port). Drugi rodzaj portu zewnętrznego to port równoległy (parallel port), zgodny ze standardem Centronics, przesyłający jednocześnie 8 bitów.

Architektura komputera to po prostu wewnętrzna organizacja jego elementów. Najważniejsze elementy systemu komputerowego mieszczą się w komputerach osobistych na jednej płycie a w większych komputerach w jednej szafce i są zawsze podobne.

Komputer musi przyjąć dane wejściowe i program, dokonać na nich operacji przetwarzania, a następnie wyprowadzić dane wyjściowe. Oprócz samego procesora potrzebne więc są układy do wprowadzenia i wyprowadzenia danych oraz układ do przechowania danych.

Pamięć przechowuje program, dane, wyniki końcowe i cząstkowe.

Strony internetowe:

PŁYTA CD-ROM: Jak to działa?